تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)

عنوان:

ضرورت و کارکرد مسأله نیابت خاصه و عامه در عصر غیبت

استاد راهنما:

سرکار خانم میربقائی

پژوهشگر:

زهرا محمودی

تابستان96

چکیده

غیبت صغری را می­توان دوران آماده سازی شیعیان برای غیبت کبری دانست. در غیبت صغری شیعیان از طریق نواب اربعه با امام زمان (علیه السلام) ارتباط داشتند. نواب اربعه مسایل و مشکلات شیعیان را به خدمت امام زمان (علیه السلام) می­رساندند و از این طریق مردم را امام زمان (علیه السلام) در ارتباط بودند. در غیبت کبری نیز علمای واجد شرایط نیابت عامه را برعهده دارند. امام زمان (علیه السلام) فقها را به عنوان نایب عام خود بر مسلمانان قرار داد. شناخت مسأله ی نیابت در جامعه ی امروز ضرورت دارد، زیرا شناخت این موضوع به شناخت بهتر امام زمان (علیه السلام) کمک می­کند. نیابت امام زمان (علیه السلام) به معنای جانشینی امام زمان (علیه السلام) است. در دوران غیبت امام زمان (علیه السلام) وجود نایبان امری ضروری و لازم است تا مردم در مسایل خود به نایبان رجوع کنند. نایبان در غیاب امام زمان (علیه السلام) اختیاراتی را که بر عهده ی ایشان است برعهده دارند. در غیبت صغری نواب خاص امام زمان (علیه السلام) توسط امام (علیه السلام) انتخاب می­شوند اما در غیبت کبری امام (علیه السلام) ضوابطی را مشخص می­کند و نایب عام طبق این ضابطه ها انتخاب می­شود. که این نایبان وظایف امام زمان (علیه السلام) را نسبت به شیعیان برعهده دارند. عدم شناخت این جایگاه باعث می­شود که مردم نایب واقعی و شایسته ی امام زمان (علیه السلام) را نشناسند و نتوانند به طور صحیح با امام خویش ارتباط داشته باشند و این خود بحرانی است در زندگی مردم چون مدعیان نیابت قادر به حل مشکلات مردم از راه درست و صحیح آن نیستند و این گونه مردم و در ادامه جامعه دچار انحراف می­شود. این تحقیق مورد استفاده تمامی طلاب که قصد تحقیق درباره ی موضوع نیابت را دارند می­باشد. همچنین دانشگاه های علوم قرآنی و مرتبط با این موضوع می­توانند از این تحقیق استفاده کنند. در این تحقیق از روش کتابخانه ای برای جمع آوری مطالب استفاده شده است.

واژگان کلیدی: نیابت خاصه، نیابت عامه، غیبت، امام زمان، ولایت فقیه.