چکیده مقاله بررسی عصمت پیامبراکرم (ص)در سوره فتح

 تهیه و تنظیم

سیده وجیهه امیر پور

زینت جنتی

   یکی از اساسی ترین سوالاتی که هر انسان عاقلی باید آن را حل کند تا بتواند زندگی انسانی و خرد پسند داشته باشد. اینست که با توجه به نیازی که هر انسان برای شناختن راه صحیح زندگی دارد تا با پیمودن آن به سعادت حقیقی برسد چه وسیله تضمین شده ای برای تحصیل این شناخت وجود دارد؟ پاسخ صحیح به این پریش همان اصل نبوت است که از اصول عقاید مسلمانان به شمار می رود. وازجمله مسائلی  که اصل نبوت بدان پرداخته می شود عصمت انبیاء است که عدم پذیرش این اصل، نبوت انبیاء وحکمت الهی را دچار خدشه می کند.

  به همین دلیل جانب بسیاری از معاندان دین مقدس اسلام شبهاتی پیرامون عصمت مطرح شده است که بیشتر آنها از عدم درک صحیح از آیات وروایات نشأت می گیرد و ازجمله آنها آیۀ 1و2 سورۀ مبارکه فتح می باشد که با توجه به واژه غفران، ذنب، عصمت را از پیامبر گرامی اسلام (ص) نفی کرده و ایشان را مذنب دانسته اند.

  با کمی دقت در تفسیر ومعنای لغوی این دو واژه در می یابیم که مراد از کلمه ذنب تبعات و آثار خطرناکی است که دعوت آن جناب از ناحیه کفار به بار می آید. واین آثار از نظر لغت ذنب است لذا خداند به پیامبر وعده غفران می دهد تاآثار و تبعات این دعوت، را برای پیامبر محو نمایدو بیان این مسئله به صورتی که مطرح شد هیچگونه خدشه ای بر عصمت پیامبر(ص) وارد نمی کند.

واژگان کلیدی: عصمت ، غفران، ذنب