امام علی علیه السلام :

کُلُّ یَومٍ لا یُعصَی اللَّهُ فیهِ فَهُوَ عِیدٌ

هر روزی که در آن خداوند نافرمانی نشود ، عید است.

نهج‏ البلاغه ، حکمت 428

حقّ مادر

امام سجّاد (عليه‌ السلام):

أمّا حَقُّ أُمِّكَ فَأنْ تَعْلَمَ أنَّها حَمَلَتْكَ حَیْثُ لا یَحْتَمِلُ أحَدٌ أحَداً، و أعْطَتْكَ مِنْ ثَمَرَةِ قَلْبِها ما لا یُعْطِي أحَدٌ أحَداً،‌ وَوَقَتْكَ بِجَمیعِ جَوارِحِها…

اما حقّ مادرت بر تو، این است که بدانی او تو را در جایی حمل کرده است که هیچ کس، دیگری را حمل نمی‌کند و از میوۀ دلش چیزی را به تو داد که احدی به دیگری نمی‌دهد و تو را با تمام اعضایش حفظ کرد…

امالي صدوق، ص 371

امام جعفر صادق عليه‏‌السلام فرمودند:

در سه زمان دعا از خداوند پوشيده نمى‌ماند:

بعد از اداى فريضه،

به هنگام بارش باران

و هنگام پديدار شدن نشانه‏ اى از اعجاز خدا در زمين.

متن حدیث:

الإمامُ الصّادقُ عليه‌السلام:

ثلاثةُ أوقاتٍ لا يُحجَبُ فيها الدُّعاءُ عن اللّه: في أثَرِ المكتوبهِ، و عند نُزُولِ القَطْرِ، و ظُهورِ آيةٍ معجزةٍ للّه‏ِ في أرضِهِ.

“بحارالانوار، جلد58، صفحه 312″