تحقيق پاياني سطح دو (كارشناسي)

سیره سیاسی و اجتماعی امام حسن عسکری(ع)

استاد راهنما
جناب آقاي بهارسعدی

استاد داور
سركار خانم فلاح زاده

پژوهشگر
مرضیه شعبانی

پاييز 1389

چكيده

آنچه که در این تحقیق مورد بحث و بررسی قرار می گیرد سیره سیاسی، اجتماعی امام عسکری(ع) یادهمین پیشوای شیعیان می باشد و از جمله اهداف این تحقیق بالا بردن سطح بینش و آگاهی تمام کسانی است که خواهان حق و حقیقت هستند و دامنه آن که شامل، مختصری از زندگانی امام یازدهم(ع)، اوضاع سیاسی و اجتماعی امام(ع) در عصر حکومت خلفا و نقش سیاسی، اجتماعی ایشان در زمان خلفا می باشد.
نوع منابع مورد استفاده در این تحقیق از کتابهای تاریخی و غیره از جمله: سیره پیشوایان تألیف مهدی پیشوایی، با خورشید سامرا از محمدجواد طبسی، سیری در زندگی امام حسن عسکری (تاریخ چهارده معصوم(ع) از عباس قمی و کتابهای متعدد دیگر استفاده شده است.
از این رو روش انجام کار بر اساس نگرش ها، بنیادی و تاریخی می باشد و بر اساس راهبردها، توصیفی می باشد و بر اساس راه کارها، کتابخانه ای می باشد.
این تحقیق شامل پنج بخش باشد که فصل اول آن شامل کلیات روش تحقیق، بخش دوم آن شامل: مروری اجمالی بر زندگانی امام حسن عسکری(ع) و بخش سوم آن اوضاع اجتماعی حاکم بر عصر امام عسکری(ع) را در زمان خلفا تشریح می کند و بخش چهارم آن نیز سیره سیاسی عصر امام عسکری(ع) در مقابل خلفا را بیان می نماید و در آخر بخش پنجم که سیره اجتماعی امام حسن عسکری(ع) را بررسی کرده ایم.
و نتیجه ای که از این تحقیق به دست می آید این است که زندگی و چگونگی موضعگیریهای سیاسی- اجتماعی امامان معصوم، زمانی برای ما بهتر روشن می گردد که از شرائط خاص اجتماعی و سیاسی و فرهنگی زمان آن بزرگواران آگاه باشیم.
كليد واژه: سیره، سیاست، سیاسی، اجتماع، اجتماعی، امام، خلیفه، دین، حسن، عسکر، فرقه.

پايان‌نامه‌ي سطح دو (كارشناسي)

موضوع:
جامعه عباسی و سيره سياسي
حضرت موسي بن جعفر (علیه¬السلام)

استاد راهنما:
سركار خانم فلاح‌زاده

استاد داور:
جناب آقای یزدانی

محقق:
نجمه رضوي

تابستان 87

چكيده پژوهش:

در اين پژوهش سيره سياسي حضرت موسي بن جعفر (عليه السلام) بررسي خواهد شد اما از آن‌جا كه هر واكنش سياسي در نتيجه اتفاقات و مقتضيات آن زمان از تاريخ است. سيري گذرا در تاريخ اموي و عباسي براي همگان كاملاً روشن خواهد ساخت كه چرا امام كاظم (علیه السلام) به تقيه سفارش مي‌كنند، چرا مستقيماً دست به قيام نمي‌زنند، چرا اين‌قدر مورد ظلم و شكنجه قرار مي‌گيرند، در واقع حكومت عباسي كه برخلاف سلف خود كه آشكارا اسلام را تحقير مي‌كرد با فريب افكار عمومي و دايه انتساب به اهل بيت و پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روي كار آمد. در ابتدا با تحريك افكار عمومي و برگزاري جلسات مناظره، مكارانه قصد جمع آراي مردم و خراب كردن چهره ائمه اطهار (عليهم¬‌السلام) را داشتند اما با كياست و درايت ويژه امام صادق (عليه‌السلام) و بعد از آن امام كاظم (علیه السلام) بر همگان آشكار شد كه عباسيان نه تنها علاقه‌اي به امام ندارند بلكه حب‌ جاه و مقام و مال دنيا، آن‌ها را به قاتلين فرزندان امام علي (عليه‌السلام) تبديل كرده است. امام كاظم (عليه‌السلام) از طريق تشكيلات مخفي، داشتن ياران نفوذي در دستگاه حكومت، شجاعت در رسوا ساختن حكومت نامشروع عباسيان، حمايت مالي از علويان و شيعيان از طريق جمع‌آوري بيت‌المال توسط وكلاء و تربيت شاگردان بسيار، نقش مهمي در ابقا و اكمال مذهب جعفري ايفاء كردند. از نشانه بارز مبارزه ايشان با خلفاي عباسي، سال‌هاي متمادي زندان، شكنجه و تبعيدهاي متوالي است چرا كه اگر ساكت و آرام مي‌بودند اينقدر مورد آزار قرار نمي‌گرفتند.
كليد واژه‌ها: موسي بن جعفر (عليه‌السلام)- سيره- سياست- حكومت- خلافت- تاريخ- منصور دوانيقي- هادی عباسی- مهدي عباسي- هارون عباسي.

تحقيق پايانی سطح دو (كارشناسي)

سیره سیاسی- اجتماعي و فرهنگي امام سجاد (ع)

استاد راهنما
سركار خانم بانشی

استاد داور
سركار خانم فلاح زاده

پژوهشگر
طيبه خواجه

تابستان 1389

چكيده

از مهمرین ابعاد زندگی معصومین که راهشگای حل بسیاری از تشکیلات جوامع مسلمان می باشد بعد سیاسی و اجتماعی زندگی آنهاست که زندگی هیچ یک از ائمه خالی از این بعد نبوده، از سوی دیگر این تفکر که امام یک انسان ماورائی هست و نمی تواند الگوی ما باشد یک تفکر کاملاً اشتباه است و معصومین از جهات گوناگون الگوی سایرین هستند.
مهمترین ویژگی های جامعه زمان امام سجاد (ع)، فساد اخلاقی جامعه بود که دز دربار یزید به عامه مسلمانان سرایت کرده بود. از سوی دیگر در این دوران اهل بیت در انزوا و مظلومیت به سر می بردند و ترس از حکومت بنی امیه سبب دوری مردم از خاندان پیامبر شده بود.
خلفای زمان امام افرادی ظالم و ستمگر بودند و از میان آنها تنها عمربن عبدالعزیز اقدامات مثبتی انجام داد، ولی او نیز در هدف، تفاوتی با خلفای هم مسلک خود نداشت. در دوران امام سجاد، قیام های گوناگونی از جمله قیام توابین، شورش اهل مدینه و قیام مختار صورت گرفت. از میان این قیام ها، تنها قیام مختار با موفقیت نسبی همراه بود. البته امام با این قیام ها همکاری نکرد و دلیل ایشان این بود که امام معتقد بود باید منتظر به ثمر رسیدن ثمرات نهضت امام حسین در جامعه باشد. خطبه های امام سجاد (ع) در دوران اسارت عامل آگاهی بخشی به جامعه و بیداری مردم بود.
موضع امام در برابر خلفای ستمگر عصر خویش، بی اعتنایی نسبت به آنان و اعلام عدم مشروعیت خلافت آنان به طور غیر مستقیم بود.
مهم ترین فعالیت ها و مبارزات امام سجاد (ع) مبارزه فرهنگی و تبیین مسائل فرهنگی بوده است. امام برای رسیدن به این هدف از روش های مختلفی استفاده می کرد که از جمله آنها
می توان به بیان حقایق دینی در قالب دعا، بیان انحرافات فرقه های منحرف مانند غالیان، مشبهه و …، احیاء فقه شیعه و تبیین مساله امامت اشاره کرد.
برای بررسی این موضوع از منابع تاریخی، روایی استفاده شده است از جمله: بحارالانوار، کشف الغمه، الاغانی، جهاد امام سجاد (ع) و….
کلید واژه: سیره، سیاست، سیاسی، اجتماع، امام، سجاد، خلیفه، علی.

تحقیق پایانی سطح دو(کارشناسی)

مــوضوع:
سیـره سیاسی،اجتماعی امـام هادی(ع)

استاد راهنما:
آقای حجه الاسلام علی مرتضوی

استاد داور:
سرکار خانم فلاح زاده

تهیه و تنظیم:
خدیجه میرزایی دهنوی

زمستان 86

چکیده

آنچه که در این تحقیق مورد بحث و بررسی قرار می گیرد سیره سیاسی، اجتماعی امام هادی(ع) دهمین پیشوای شیعیان می باشد و از جمله اهداف این تحقیق بالا بردن سطح بینش و آگاهی تمام کسانی است که خواهان حق و حقیقت هستند و دامنه آن که شامل،مختصری از زندگانی امام دهم (ع)،اوضاع سیاسی،اجتماعی امام (ع) در عصر حکومت خلفا و نقش سیاسی،اجتماعی ایشان در زمان خلفا می باشد.
نوع منابع مورد استفاده در این تحقیق بیشترین آن کتاب های تاریخی می باشد از جمله تحلیلی از زندگانی امام هادی(ع) تألیف باقر شریف قرشی،منتهی الآمان،تألیف شیخ عباس قمی،مروج الذهب،تألیف ابوالحسن علی بن حسین مسعودی،تاریخ سیاسی اسلام ،دکتر حسن ابراهیم حسن،تاریخ طبری یا تاریخ الرسل و السلوک،تألیف محمد بن جریر طبری و کتاب های حدیثی از جمله غُرَرالحکم،تألیف عبدالواحد آمُدِی و اصول کافی ،تألیف آقای ابی جعفرمحمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی الرازی.
از این رو روش انجام کار بر اساس نگرش ها،بنیادی و تاریخی می باشد و بر اساس راهبردها،توصیفی می باشد و بر اساس راه کارها،کتابخانه ای می باشد .
و نتیجه ای که از این تحقیق به دست می آید این است که سیاست عین دیانت است و از آن جدا نیست و امام هادی (ع) هم به عنوان الگو در عرصه سیاسی،اجتماعی حضوری فعال داشته اند.
واژگان کلیدی آن عبارتند از:سیاست،حکومت،اجتماع،اسلام و دین،ظلم،هدایت ،انحراف،طغیان، سیره.

تحقيق پاياني سطح دو (كارشناسي)

سیره سیاسی اجتماعی امام حسن مجتبی(ع)

استاد داور
سركار خانم فلاح زاده

استاد راهنما
سركار خانم بانشی

پژوهشگر
مریم مشی

تابستان 1390

چكيده

حوزه کاری انسان هر چه بیشتر و مسئولیتش سنگین تر باشد، درایت، تدبیر و عاقبت اندیشی بیشتری می طلبد، تا اساس کارها محکم شده و سریع تر و بهتر به سامان برسد.
رسول خدا(ص) و ائمه معصومین (علیهم السلام) این چنین بودند و به گونه ای در مسائل اجتماعی تصمیم گیری می کردند که هرگز پشیمان نمی شدند و بدون هیچ تردیدی کارهایشان را حساب شده و با عاقبت اندیشی انجام دادند.
پاسداری از اسلام ناب محمدی اولین و سنگین ترین وظیفه معصومین بوده و ایشان به گونه ای وصف ناشدنی بر انجام این مهم کوشیده اند و در این راه گرچه همگی گرفتار تیغ دشمن گشته، یا زهر راه نوشیده اند. ولی آیین پاک خدا را از لابه لای حوادث بر فراز و نشیب تاریخ گذارده اند به دست اهلش سپرده اند. آنان، گاهی با سکوت و صلح و گاه با شمشیر و خون و زمانی با فریاد و سخن با درایت و تدبیر به عاقبیت مکتب اندیشه کرده اند.
یکی از مهمترین مسائلی که امام حسن(ع) در دوران کودکی خود درک کرد در کنار پیامبر و حضور داشتن با او در اجتماع است پیامبر برای اثبات حقانیت اهل بیت خود، و برای معرفی و شناساندن جانشینان بعد از خود آن دو کودک (امام حسن و حسین(علیها السلام) را به همراه پدرشان در صحنه های سیاسی مختلفی از جمله ماجرای مباهله، بیعت رضوان و گواهی حسنین در نوشته ثقلیف شرکت می داد.
امام حسن(ع) در زمان خلفای سه گانه فعالیت های خاصی انجام می داد و حتی از دفاع اسلام و گسترش اسلام حقیقی دست بر دار نبود و با توجه به غضب خلافت از امیرالمومنین و خانه نشین کردن او باز هم زیر نظر پدر نقش خاصی را ایفا می کرد از جمله وداع با ابوذر، معاصره عثمان، حضور در مجرای فدک.
امام حسن(ع) در زمان حکومت پدر هم نقش های مهمی بر عهده داشت از جمله تولیت موقوفات و صدقات از طرف پدر و در فراخوانی مردم کوفه در جنگ جمل ایثار در معرکه صفین و امام جمعه موقت در زمانی که امام علی(ع) به علت های خاصی قادر به حضور نبود و بهم ریخته بود و در ابتدا مردم با امام بیعت کردند ولی بعد به خاطر موقعیت های سیاسی که وجود داشت از بیعت با امام خودداری می کردند.
در همین زمان هم معاویه دست از تزویر و نفاق بر نمی داشت و در پشت پرده توطئه چینی می کرد، امام تصمیم بر جنگ با معاویه گرفت ولی چون یاران خود را اندک دید و از سویی هم از طرف معاویه درخواست صلح مطرح شده، دیگر جنگ را ادامه نداد و صلح را پذیرفت و امام با پذیرفتن صلح با اعتراضاتی از سوی یاران و دشمنان مواجه شد ولی امام با مفادی که در صلح بیان کردند به آنان نشان دادند که این صلح به صلاح همه است و از خونریزی هم جلوگیری می کند و اسلام هم حفظ می شود.
در این صلح نامه مفادی مطرح شد از جمله اینکه معاویه حق ندارد خود را امیرالمومنین بخواند و برای خود جانشین تعیین کند و شیعیان از آزار و اذیت او در امان باشند از بیت المال اعمال حقی برای شیعیان و حسن و حسین(ع) کنار گذاشته شود و …
ولی معاویه بعد از پذیرفتن صلح، حتی یکی از شروط را رعایت نکرد و سالوس و چهره واقعی خود را به همگان نشان داد.
امام بعد از اینکه از عملکردهای معاویه و سرکردهای او به ستوه آمده بود کوفه را به قصد مدینه ترک کرد و در آنجا به نشر اسلام و تربیت شاگردان و اختفاگری بر ضد بنی امیه پرداخت ولی معاویه باز هم امام حسن(ع) را در آنجا مانع منافع خود می دید به همین دلیل تصمیم به قتل امام گرفت و او را به دست همسرش با وعده و وعیدهای بسیار به شهادت رساند.
برای بررسی این موضوع از منابع تاریخی، روایی استفاده شده است از جمله بحارالانوار، کشف الغمه، صلح امام حسن(ع) و مظلوم آل عبا….
کلید واژه: سیره، سیاسی، اجتماع، اجتماعی، امام، حسن، خلیفه.