حوزه علميه الزهرا(عليها السلام)
شهرستان شيراز

تحقيق پايانی سطح دو (كارشناسي)

حسابرسي در قيامت

استاد راهنما
سركار خانم غفارنيا

استاد داور
سركار خانم

پژوهشگر
صديقه غلامپور

تابستان 1388

چكيده

بررسي دقت و عظمت به كار رفته در جهان آفرينش اين حقيقت را به اثبات مي رساند كه آفرينش هدف بزرگي دارد و انسان خود را نيازمند بقا مي بيند زيرا كه نظام موجود اين جهان براي انسان و انسان براي تكامل و لقاءالله و رسيدن به پاداش و كيفر اعمال در روز رستاخيز آفريده شده است. از طرف ديگر اگر روز حسابي در كار نباشد، ميان مصلح و مفسد تفاوتي نخواهد بود و چنين امري با عقل و عدالت سازگار نمي باشد. پس براي تحقق مفهوم عدالت، حيات ديگري لازم است تا حساب پاكان از بدكاران جدا شود و اين امر با دريافت نامه اعمال و برپايي ميزان در دادگاه عدل الهي انجام مي شود.
اگر انسان معتقد باشد كه روزي به همه اعمال، اخلاق و عقايد او رسيدگي مي شود، خود را هر آن در برابر محكمه عدل الهي حاضر مي بيند زيرا كه توجه به اصل معاد و جزئيات روز حساب، در روح انسان اثر سازنده اي مي گذارد و نيروي باز دارنده اي در مقابل گناهان و مفاسد اخلاقي ايجاد مي كند به گونه اي كه او را به راه مستقيم هدايت مي كند و به سر منزل سعادت مي رساند.
به همين جهت نياز به بررسي نامه اعمال، ميزان، محكمه عدل الهي و موضوعات حسابرسي مي باشد كه در بخش هاي اين پژوهش، تنظيم و ارائه مي شود. مهمترين كتب مورد استفاده اين نوشتار، كتاب پيام قرآن جلد ششم نوشته ناصر مكارم شيرازي كتاب شاهدان اعمال در قيامت نوشته حميد محمدي را دو كتاب انسان از حشر تا دادگاه قيامت نوشته نعمت الله صالحي حاجي آبادي مي باشند. روش اين پژوهش براساس نگرش كاربردي و براساس راهكار، كتابخانه اي از نوع نوشتاري و براساس راهبرد، توصيفي مي باشد.
كليد واژه: نامه اعمال – ميزان – حسابرسي – حسابرس – حاكم – نعمت – حقوق – نيّات – بدعت ها.

تحقيق پاياني سطح دو (كارشناسي)

حالات گناهکاران در جهنم

استاد راهنما
سركار خانم صادق

استاد داور
جناب آقای طلعتی

پژوهشگر
سمیه محمدی

بهار1391

چکیده

آخرت گرایی و اعتقاد به روز واپسین از مهم ترین عوامل تأثیر گذار در تربیت و رشد فضائل اخلاقی و انسانی در جامعه است. هزار و دویست آیه از قرآن در رابطه با معاد و جهان پس از مرگ است.
اگر انسان به امر مولای خویش گردن ننهد مستوجب عذاب الهی می شود، خلاف امر پروردگار عمل کردن همان گناه و مخالفت می باشد که گناه به صغیره و کبیره تقسیم می شود، اگر کسی گناه صغیره را تکرار کند چون شک حرمت الهی انجام داده در واقع گناه صغیره او به گناه کبیره تبدیل می شود.
گناه آثار در دنیابر زندگی انسان می گذارد آرامش را از انسان سلب می کند، مانع استجابت دعا می شود، آثاری هم در آخرت دارد مانند اینکه نور ایمان را از انسان می گیرد و اعمال نیک انسان را پاک می کند، نتیجه و اثر گناه در آخرت همان جهنم و آتش است که جهنم کانون قهر و غضب الهی است، در جهنم همه چیز رنگ و بوی عذاب دارد حتی غذای گناهکار که زقوم، ضریع از جمله غذاهای جهنمیان است، لباس آنها از آتش شعله ور است، جهنمیان در هنگام ورود به جهنم با خفت و خواری روبرو می شوند که می خواهند تقصیرها را به گردن شیاطین بیندازند، اما فقط خود را کوچک و خواری کنند، نه تنها جسم گناهکار عذاب می بیند بلکه روح او هم در رنج و عذاب است و با غم و اندوه فراوانی روبرو می شود، غم و اندوه جانکاه و حسرت و اندوه فراوان.
برخی از گناهان هستند که گناهکار را اهل خلود در جهنم می گرداند که از جمله ناامیدی از رحمت الهی است که فردی که از رحمت الهی ناامید شود و تا در دنیا وقت توبه دارد غفلت کند و بعد هم با کوه باری از گناه از دنیا برود تا ابد در آتش و عذاب می ماند. اما برخی از گناهان بعد از مدتی که رنج و عذاب را کشید پاک می شود و وارد بهشت و سعادت می گردد.

کلید واژه: عصیان، سقر، جهنم، گناه، گناهکار، گناه صغیره، گناه کبیره، خالد.

تحقيق پايانی سطح دو (كارشناسي)

حوزه علميه الزهرا(عليها السلام)
شهرستان شيراز

تزکیه نفس در قرآن

استاد راهنما:
سرکار خانم محسنی

استاد داور:
سرکار خانم فلاحزاده

محقق:
حمیده اسماعیل نژاد شیرازی

زمستان 89

چكيده

مسئله خودسازي در قرآن كريم با عنوان «تزكيه نفس» به معناي پاك نمودن و تطهير خود از آلودگي ها و سپس آراستن خود به فضايل و ملكات اخلاقي مطرح شده است كه گاه از آن تعبير به «تهذيب» نيز مي شود. واژه تزكيه در عين اين كه ابايي ندارد تا هم در مورد جنبه روحاني و هم جسماني به كار رود و ليكن در قرآن فقط در مورد نفس و روح و جنبه هاي معنوي انسان به كرا رفته است. موضوع تزكيه نفس آن قدر مهم بوده كه هدف ارسال پيامبران قرار گرفته و خداي متعال در اين باره بر بندگانش منت نهاده است. شخصيت فردي و اجتماعي، سعادت يا شقاوت دنيوي و اخروي انسان به اين موضوع بستگي دارد كه چگونه خويشتن را ساخته و مي سازد. از اين رو در تعاليم ديني سفارش زيادي به تزكيه و تهذيب نفس خصوصا در ايام جواني شده و حقيقت تزكيه و تهذيب نفس در قرآن و روايات معصومين (ع) به خوبي روشن شده تا انسان هاي طالب و مستعد و مشتاق با آگاهي و شناخت مراحل خودسازي و تزكيه نفس را يكي پس از ديگري طي كنند و به سعادت دنيوي و اخروي رهنمون گردند. اين پژوهش در پنج بخش پس از بيان كلياتي راجع به تحقيق، مفهوم تزكيه نفس و اهميت آن، اقسام و مراحل، عوامل و موانع، آثار دنيوي و اخروي تزكيه، را مورد بررسي قرار مي دهد. روش اين تحقيق بر اساس نگرش كاربردي، بر اساس راهبرد توصيفي و بر اساس راهكاركتابخانه اي است.
نوع منابع مورد استفاده در اين تحقيق، كتب تفسيري و اخلاقي مانند تفسير نمونه، الميزان، نور، چهل حديث حضرت امام (ره) خود سازي و تزكيه و تهذيب نفس ابراهيم اميني مي باشد.
خداي را سپاس كه نعمت های بی شمارش را بر بندگان ارزاني داشته و با ارسال نعمت انبياء (ع) راه خود سازي و پرورش و تكميل نفس را به انسان ها آموخته تا چراغ پر نور معرفت را در سايه آن در قلب خود روشن نمايد و به كمال حقيقي و وصال حضرتش دست يابند.
كليد واژه: تزكيه، تهذيب، نفس، جهاد.

مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) شهرستان شیراز
تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)

موضوع:
بررسی مفهوم حیا و جلوه های آن در زندگی فردی

استاد راهنما
سرکارخانم زارعی

استاد داور
جناب آقای طلعتی

پژوهشگر
مریم بنائی

شهریور 1392

چکیده
حیا یعنی محدودیت و در تنگنا افتادن نفس در ارتکاب محرمان شرعی، عقلی و عرفی از ترس نکوهش و سرزنش. بنابراین شرم از آنچه به لحاظ شرعی و عقلی و عرفی، قبیح نیست، حیا نبوده بلکه حماقت است و از حیای مذموم به شمار می¬آید. نباید حیا را با مفاهیم نزدیک به آن خلط نمود؛ چرا که حیا، اعم از تقوا، ادب و عفت بوده و تفاوت بنیادی با خجالت و کم¬رویی دارد. به بیان دیگر از آن¬جا که تقوا به معنای اجتناب از قبیح شرعی است و ملکه¬ی باز¬دارنده ی ادب، حیا است و ثمره ی حیا، عفت است ، حیا اعم از آن¬ها می¬باشد و چون حیا، ملکه¬ای بازدارنده و کنترل کننده¬ای ارادی است با کم¬رویی که از ضعف روحی نشأت می¬گیرد، متفاوت است. هر چند گاهی، حیای حمق را همان خجالت معرفی می¬کنند ؛ زیرا حیا در یک تقسیم¬بندی به حیای حمـق و حیای عقـل تقسـیم می¬شود. حـیا به عنوان یکی از فضایل اخلاقی که سایر فضـایل را در زیر مجموعه¬ی خود دارد، در روایات از جایگاه رفیعی برخوردار است. تا آن¬جا که ملازم عقل، نشانه ی ایمان، میزان سنجش اعمال و … معرفی شده است. بنابراین اگر کسی بخواهد به مراتب بالای ایمان دست یابد بایـد ملکه¬ی حیا را در تمـام ابعاد زنـدگی خود جاری کند. فـرد با¬حـیا همه ی زندگی او تحت-الشعاع حیا است. یعنی گفتار او اعم از سخن گفتن، شوخی کردن، تذکر دادن و سؤال کردن بر محور حیا است. چنین کسی شنیده¬هایش بر معیار حیا است و از اصوات ناهنجار بیزاری می¬جوید؛ در راه رفتن و خوابیدن با وقار و متین است و در پوشش خود موازین حیا را رعایت می¬کند و در خلوت از خود و خدای خود حیا می¬کند و از هر پندار قبیح و فعل قبیح که در حضور دیگران از آن دوری می¬کند در خلوت هم مرتکب آن نمی¬شود و در نهایت چنین فردی به بالاترین مراتب حیا، که حیا در مقابل خداوند است، نائل می¬آید و در تک تک گفتار و اعمال خود نسبت به خداوند، حیا و ادب را رعایت می¬کند.

کلمات کلیدی : حیا ، وقاحت

حوزه علمیه الزهرا (س) شیراز
شهرستان شیراز
پایان نامه سطح 2 (کارشناسی)

عنوان:
بررسی سنت های الهی اجتماعی
از دیدگاه قرآن کریم

استاد راهنما:
سرکارخانم بانشی

استاد داور:
جناب آقای طلعتی

پژوهشگر:
مژگان خلف زاده

زمستان 92

چکیده
یکی از موضوعاتی که در جامعه شناسی امروز مورد بحث است مسأله قانون مند بودن جامعه است، از دیدگاه اسلام جامعه دارای قانون می باشد واژه خاصی که در متون اسلامی برای تعبیر و قانون مندی جامعه بکار برده می شود. واژه خاصی که در متون اسلامی برای تعبیر و قانون مندی جامعه بکار برده می شود واژه «سنت» است.«سنت در قرآن» از نظر مفسران، عبارت از رفتارهایی است که خداوند به صورت مستمر در مورد عالمیان و آدمیان انجام داده و می دهد؛ بررسی پرداختن به این سنن از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا اگر جوامع بشری از قوانین حاکم بر جوامع آگاه نباشند نمی توانند زمینه را برای رشد خود آماده کنند. سنن الهی دارای ویژگی هایی می باشند از جمله: عدم تنافی سنت با اصل علیت و عدم تنافی سنت ها با اراده انسان و غیره. سنت های الهی به دو دسته تقسیم می شوند که شامل سنت های مخصوص اهل باطل و سنت های مخصوص اهل حق می باشد. پس از اینکه انبیاء الهی پیام و دعوت خدای متعال را به گوش انسان ها رساندند، و زمینه و وسایل آزمایش آدمیان فراهم گشت، مردم به اختیار خود، راه حق و خیر یا باطل و شر را در پیش می گیرند، اما کسانی که راه باطل را در پیش گرفتند مشمول سننی از سنت های خداوند می شوند از جمله«سنت اضلال»، «سنت استدراج»،«سنت امهال»،«سنت استیصال»،«سنت سلب نعمت»، «سنت تزیین اعمال». مقصود از سنت اضلال، اضلال کیفری است نه اضلال ابتدایی که این اضلال کیفری نیز نشان اختیار انسان می باشد، «سنت استدراج» که در آن نقمت ها در غالب ظاهر فریبنده نعمت ظاهر می گردد و سبب غفلت گشته و رفته رفته باعث هلاکت انسان می گردد؛ استدراج دارای ویژگی هایی نیز می باشد از جلمه توالی نعمت، دفعی بودن عذاب، مخفی و پنهانی بودن آن، برخورداری نعمت ها همراه با اضطراب، همچنین برای جاری گشتن این سنت یک سری عواملی لازم می آید.تکذیب پیامبران و رسولان الهی، و آیات الهی استهزاء آیات الهی، فسق و فجور و رواج آن. اما کسانی که در مقابل هدایت و دعوت الهی راه حق در پیش می گیرند نیز مشمول سننی از سنت های الهی می شوند که شامل «زیادت هدایت»، «سنت برکات و سنت پیروزی حق بر باطل» است. منظور از هدایت خاص خداوند است یعنی خداوند قلب افراد مومن را نورانی می کند و اطاعت خود را بر آنان آسان می گرداند. هدایت خود دارای اقسامی می باشد، هدایت از جمله مطلق و مقید بودن که شامل دو قسم است هدایت ملق و هدایت مقید. از جهت دامه و فراگیری که شامل 4قسم است هدایت اعم، عام، خاص، اخص، از جهت تقدیم و تأخر که شامل 4قسم می باشد، هدایت عمومی ، تشریعی، توفیقی، ایصال.«سنت برکات» نیز بر اثر سپاس گذاری بندگان جاری می گردد لذا بین ایمان و تقوا و با نزول برکات پیوند و تلازم وجود دارد.حکمت همه سنت های الهی نیز مربوط می شود به جانشین شدن ایمان به جای کفر و حاکمیت حق و حقیقت و درنهایت اجرای «سنت پیروزی حق بر باطل» و وراثت زمین توسط مؤمنان.
کلیدواژه: سنت، قرآن، قانون، حق، باطل.