چکیده مقاله آثار حسادت و راه های درمان آن

پژوهشگر:

حمیده زارعی

حسد از نتایج کینه است و کینه از نتایج خشم، بنابراین حسد شاخه ای فرعی از شاخه های خشم و غضب ریشۀ اصلی از ریشه های حسد است یعنی شاخه های بی شماری از اخلاق نکوهیده از حسد جدا می شود و تنها در نکوهش حسد روایات بسیاری وارد شده است.

حقیت حسد فقط به نعمت است و هر گاه خدا نعمتی به برادرت ارزانی کند تو نسبت به آن دو حالت داری یا آن که از آن نعمت متنفر باشی و زوال آن را بخواهی و این که به نابودی نعمت علاقه نداشته باشی و از نعمت و دوام آن ناراحت نشوی ولی نظیر آن را برای خود بخواهی و گاه غبطه حسد نامیده می شود و به عکس یعنی گاه به حسد غبطه اطلاق می شود و یکی از لفظ به جای دیگری به کار می رود و باید دانست هر چه عوامل یاد شده حسد در میان قومی بیشتر باشد حسد در بین آن ها رواج بیشتری خواهد داشت به عبارت دیگر حسد در میان گروهی قوت می یابد که بیشتر این عوامل در آن ها جمع و آشکار شود و هرگاه انسان با اندیشه ای پاک و دلی آماده در آن ها بیندیشید آتش حسد در دلش خاموش شود. بدانید که حسود خود را هلاک و دشمنش را شاد و پروردگارش را خشمگین و زندگی خود را تیره می کند.

بدان که شخص آزار دهنده طبیعتاً مورد خشم واقع می شود و غالباً هرکسی را که به تو آزار برساند دشمن می دارد و هرگاه به نعمتی دست یابد نمی تواند بی تفاوت باشی و ناراحت نشوی به گونه ای که خوبی و بدی حال دشمنت در نظرت یکسان باشد بلکه در نفس خویش میان این دو حالت فرق گذاری و همواره شیطان در حسد ورزی نسبت به دشمن با تو می ستیزد ولی اگر عامل حسد در تو قوی شود و شیطان تو را بر اظهار حسد شفاهی و عملی برانگیزد به طوری که حسد از ظواهر تو با افعال اختیاریت معلوم شود در این صورت تو حسودی و با حسد خود معصیت کرده ای و اگر بکلی ظاهر خود را از حسد بازداری و در باطن زوال نعمت محسود را بخواهی و در نفست از این حالت که داری خشنود باشی در این صورت نیز حسود معصیت کاری؛ زیرا حسد صفت قلبی است نه صفت فعل و عمل.

کلید واژگان: حسد،کینه،اخلاق،اسلام