پایان نامه سطح 2 (کارشناسی)

عنوان:
اثبات شفاعت از دیدگاه آیات و روایات

استاد راهنما:
سرکار خانم علوی مهر

استاد داور:
جناب آقای محمد هادی طلعتی

پژوهشگر:
صدیقه شیبانی

زمستان 92

چکیده
شفاعت در اصل از ماده «شفع» گرفته شده و به معنی میانجی ری است و در اصطلاح، ضمیمه شدن شیء به دیگری است که به کمک او آید و ضمانتش کند.
شفاعت به سه صورت شفاعت تکوینی، شفاعت رهبری و شفاعت مصطلح معنا شده است.
در قرآن کریم آیاتی در مورد شفاعت آمده است که می توان آن ها را به چند گروه اصلی تقسیم کرد: 1-آیاتی که شفاعت در مورد خدا، رسولان، ملائکه و اولیاء الله را اثبات می کند.
2-آیاتی که شفاعت را از کفار و بتها نفی می کند.
آیاتی که شفاعت را اثبات می کنند به این مضمون است که شفاعت را مختص به خدا می داند و یا آن را عمومیت می دهد و یا برای غیر خدا اثبات می کند اما در همگی این شرط وجود دارد که خدا به او اذن داده باشد و به شفاعتش راضی باشد و آیاتی که شفاعت را رَد می کند به این مضمون است که شفاعتی که کفار به آن معتقد بودند را رَد می کند. در واقع همین آیات نافیِ شفاعت نیز، شفاعت را اثبات می کنند و بیان می کند که شفاعت شامل حال همه نمی شود و همه نیز نمی توانند شفاعت کنند بلکه شرائطی دارند.
در زمینه شفاعت روایات فراوانی از شیعه و سنی وجود دارد، و هر دو گروه شفاعت به اذن الهی را قبول دارند و تنها فرقه ضاله وهابیت است که اصل شفاعت را قبول دارد ومختص به خدا می داند و هر گونه شفاعت غیر خداوند را رَد می کند. این تحقیق با روشی توصیفی با استفاده از آیات قرآنی و روایات مسأله شفاعت را اثبات کرده و به برخی شبهات پاسخ گفته است.
کلیدواژه: شفاعت، تکوین، تشریع، اذن، نفی، اثبات.