مرکز مدیریت حوزه­ های علمیه خواهران

مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) شهرستان شیراز

تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)

عنوان

مفهوم رجعت و اثبات آن از نظر عقل و نقل

 استاد راهنما

سرکار خانم رضوی

   پژوهشگر

زهرا سهرابی

 زمستان 1397

نمره عالی

چکیده

«رجعت» به مصدر ثلاثی مجرد از باب رَجَعَ، یَرجَعُ، رجوعاً است. لغت شناسان معنی این واژه را، بازگشتن و برگشتن می­دانند. شیعه امامیه معتقد است که پس از ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) و تشکیل حکومت عدل الهی در سرتاسر جهان، گروهی از اولیای الهی و دوست داران خاندان رسالت و برخی از معاندان و دشمنان خاندان وحی که از دنیا رفته اند، به دنیا بازمی­گردند. اولیای الهی و صالحان با دیدن حاکمیت حق و عدل در گسترۀ گیتی شادمان می­شوند و نیز پرتویی از ثمرات ایمان و اعمال صالح خود را در دنیا مشاهده می­نمایند. معاندان و دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) نیز بخشی از جزای اعمال ناشایست خود را در این دنیا مشاهده کرده و به کیفر آن خواهند رسید. اعتقاد به رجعت یکی از اعتقادات مسلّم «شیعه» است و برای اثبات این امر، دلایل عقلی و نقلی بسیاری موجود است. مهم ترین دلیل عقلی که برای اثبات رجعت می­توان به آن استناد کرد، امتناع ذاتی و امکان وقوعی مسأله رجعت است. از مهم ترین دلایل نقلی اثبات کننده رجعت آیه 83، سوره نمل است که می­فرماید: «وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُمْ يُوزَعُون‏؛ و ای رسول، امت را به یاد آر روزی که به عرصه قیامت یا رجعت به دنیا در ظهور امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) از هر قومی یک دسته را که تکذیب آیات ما می­کنند
برمی­انگیزیم و آنها (برای سؤال) بازداشته خواهند شد.» و همچنین روایات متعددی بر وقوع رجعت دلالت می­کند. احادیث رجعت به قدری زیاد است که جز موارد انگشت شماری از مسائل دینی، از هیچ مسأله ای تا این اندازه روایت و حدیث نقل نشده است.

کلید واژه ها: رجعت، ظهور، اسلام، شیعه، غیبت، انتظار.

مرکز مدیریت حوزه ­های علمیه خواهران

مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) شهرستان شیراز

چکیده تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)

 عنوان

جایگاه حسن ظن در اسلام

پژوهشگر

فاطمه هاشمی

استاد راهنما

سرکار خانم میربقایی

تابستان 1397

نمره :عالی

چکیده

حسن ظن یکی از صفات نیک و پسندیده اخلاقی شمرده شده و به معنای نیک انگاری درباره خداوند متعال و فعل و انفعالات جهان و نیز پندار؛ گفتار وکردار انسان به کار رفته است. حسن ظن دارای اقسامی است که از جمله آن حسن ظن به خدا که عالی ترین نمونه حسن ظن است، حسن ظن به خود، غفلت از زشتی ها و نواقص خویش، مایه فخرفروشی می­باشد. حسن خلق به دیگران، یکی از مسائل مهم که در پالایش محیط از ناامنی و نابسامانی ها نقش دارد، حسن ظن و خوشبینی نسبت به مردم است. حسن ظن آثار فردی و اجتماعی و خانوادگی دارد که آثار فردی آن در قالب بندی دنیوی و اخروی بیان شده است. از جمله آثار دنیوی آن عبارتند از: شادی و نشاط، از بین برنده غم و اندوه، آسان گیری، استجابت دعا، طهارت دل، رهایی از گناه و همچنین آثار اخروی آن عبادت، رهایی از دورخ و بهشت که می­توان آن را از مهم ترین آثار اخروی حسن ظن دانست. و آثار اجتماعی آن پرهیز از تجسس و غیبت، جلب محبت دیگران، گره گشایی، کاهش اندوه می­توان اشاره کرد. حسن ظن علاوه بر آثار فردی و اجتماعی دارای آثار خانوادگی است که می­توان عفو و گذشت، توجه به ویژگی های مثبت افراد خانواده، جلب محبت افراد خانواده، توجه به امکانات موجود در خانواده، سلامت روانی اعضای خانواده اشاره کرد. البته موانع درونی و بیرونی برای حسن ظن بیان شده که موانع درونی آن عبارتند از: خشم، ترس، بخل، حسد، عدم اعتماد به نفس و سوء ظن و موانع بیرونی حسن ظن هم نشینی با بدان، تحقیر و پست انگاری، رباخواری و داورری ناآگاهانه می­باشد. بنابراین راهکارهایی برای دستیابی به حسن ظن وجود دار که از جمله می­توان به احسان، ترتیب اثر ندادن به سوءظن، حصار بندی مشکلات، کنترل تفکر منفی، پرستش نیکو، تربیت خوب، ابراز عواطف مثبت، وظایف مبلغان، مساجد، رسانه ها و مدارس اشاره کرد.

کلیدواژه: اعتماد، اسلام، سوءظن، حسن ظن، اخلاق.