تحقيق پاياني سطح دو (كارشناسي)

آسمان و زمین در نهج البلاغه

استاد راهنما
سركار خانم غفارنیا

استاد داور
سركار خانم فلاح زاده

پژوهشگر
نجمه زینت پرست

تابستان 1389

چكيده

جهان سراسر داراي واقعيت هاي ثابت و جاودانه است. اين واقعيت ها با علم و كلام علي (ع) براي اهل تحقيق راهي روشن به سوي فهم دقيق آفرينش است.
علي (ع) از طريق كانال وحي و ارتباط با پيامبر (ص) به همه علوم و فنون و آگاهي هاي ضروري دست يافت.
هستي نمونه هاي بارزي از لطافت صنعت گري و قدرت عظيم صانع مي باشد، يكي از نمونه هايي كه حضرت به آن اشاره كردند و به اثبات تدبير و يگانگي پرودگار پرداختند زمين و آسمان بود.
از قدرت و جبروت و لطيف صنعت بديع خداوند اين بود كه از آب درياي پر امواج و متراكم و متلاطم كه از امواجش سخت به هم، مي خورند، موجود جامدي آفريد و سپس طبقاتي از آن خلق كرد و بعد از پيوستگي، آنها را از هم گشود و هفت آسمان را به وجود آورد.
خورشيد را نشانه روشني بخش روز، ماه را نوري محو وكم رنگ براي زدودن شدت تيرگي شب قرار داد و آنها را در مسيرشان به حركت درآورد، و مقدار سير آنها را در مراحلي كه بايد بپيمايند معين فرمود، تا شب و روز را بدين وسيله از هم جدا سازد و عدد سال ها و زمان معلوم گردد. سپس در فضاي آسمان ها، فلك ها را آفريد، و آنچه زينت بخش آن بود از ستارگان مخفي و كم نور ستارگان پر نور را در آن جايگزين ساخت و استراق سمع كنندگان را با شهاب هاي ثاقب تيرباران نمود و همه آسمان ها را به تسخير خود درآورد.
در عالم آفرينش پيش از آن كه انسان قدم به عرصه حيات بگذارد و تمام وسايل زندگي او را فراهم ساخت. زميني را كه در پيدايش به صورت كره اي از مواد داغ و نيمه مذاب بود به تدريج سرد و آرام ساخته و از حركات ناموزونش به وسيله كوه ها جلوگيري نمود و بر سطح آن آب ها را كه مايه حيات اند روان ساخت. ابرها را مأموريت آبياري نقاط مرتفع بخشيد. انواع گياهان را كه براي تغذيه انسان ها و حيواناتي كه در خدمت انسان اند لازم بود، به وجود آورد و حتي براي تلطيف روح آدمي زمين را به انواع زيورها از گلها و شكوفه ها آراست.
اين نوشتار با هدف بيان ويژگي هاي زمين و آسمان در نهج البلاغه در چهار بخش تنظيم شده است.
بخش دوم علم علوي و آفرينش، بخش سوم شگفتي هاي آفرينش آسمان بخش چهارم شگفتي هاي آفرينش زمين مي باشد.
كليد واژه: آفرينش، الارض، جبال، دريا، گياه، سماء، نجم، منظومه شمسي، كهكشان